آموزه یازدهم: پایه های آوایی همسان دولختی
در درسهای گذشته با اوزان همسان، که از تکرار یک پایه آوایی، ایجاد میشد، آشنا شدهایم. اکنون با گونهای دیگر […]
در درسهای گذشته با اوزان همسان، که از تکرار یک پایه آوایی، ایجاد میشد، آشنا شدهایم. اکنون با گونهای دیگر […]
شعر سبک هندی از اوایل قرن یازدهم تا اواسط قرن دوازدهم هجری قمری به مدّت ۱۵۰ سال در تاریخ ادبیات
در درس پیش آموختیم که گاهی مجاز بر بنیاد شباهت استوار است و علاقه و پیوند بین معنای حقیقی و
آموختیم که برای درک پایههای آوایی شعر، هجاها یا نشانههای هجایی را به دستههایی منظّم برش میزنیم یا با خط
قرن دهم در این قرن حکومت در دست جانشینان تیمور بود؛ به گونهای که در هر گوشهای حاکمی از آنان
در بیت: برآشـفت ایران و برخـــاست گـــــرد همی هر کسی کرد ساز نبرد (فردوسی) بازگردانی: سپاه ایران خشمگین شد و
پس از تشخیص و درک پایههای آوایی، درمییابیم که پایههای آوایی بیتها، به شکلی هماهنگ در پی هم میآیند. به
الف) شعر: ویژگیهای شعر این دوره در سه قلمرو عبارت اند از: ۱- زبانی: برخی از ویژگیهای زبانی شعر این
۱- الهـی شعلۀ شوقم فزون سـاز / مرا آتش کــن و در عالـــم انداز قلمرو زبانی: الهی: خدایا / شوق:
شاعران و نویسندگان به زبان، نگاه زیباشناسانه دارند. آنها معانی ذهنی خود را با استفاده از آرایشهای لفظی و معنوی