آموزه پنجم: هماهنگی پاره های کلام
آموختیم که شاعران برای تأثیرگذاری سخن خود از «وزن» ،«عاطفه» و «خیال» بهره میگیرند. «وزن» آشکارترین ابزار موسیقایی شعر است. […]
آموختیم که شاعران برای تأثیرگذاری سخن خود از «وزن» ،«عاطفه» و «خیال» بهره میگیرند. «وزن» آشکارترین ابزار موسیقایی شعر است. […]
زبان ایرانیان پیش از اسلام که ریشه و مادر زبان امروز ایران است، «پارسی» یا «فارسی» نامیده می شد. در
هر چیزی که ذهن ما را به پویایی درآورد، «متن» است. به بیان دیگر، هنگامی که از متن، سخن می
برو به آموزه یکم شعر و موسیقی هر دو برای برانگیختن حس و حال عاطفی به کار میروند. حالتهایی چون
۱- ای بی نشانِ محض، نشان از که جویمت؟ گم گشت در تو هر دو جهان، از که جویمت؟
العلمُ صیدٌ و الکتابهُ قیدٌ فَقیّدوا العلمَ بِالکتابهِ. دانش شکار است و نوشتن بند؛ پس دانش را با نوشتن به
جَلَسَ أَعضاءُ الأُسرَهِ أَمامَ التِّلفاز و هُم یشاهِدونَ الْحُجّاجَ فی مَطارِ. اعضای خانواده روبه روی تلویزیون نشستند [در حالی که]
تدریس خصوصی: تلفن ۰۹۳۷۶۷۹۷۸۵۲ دماوند در این قصیده، در بندهای آغازین، در معنای راستین به کار رفته است؛ امّا رفته
۱- ناله مرغ اسیر این همه بهر وطن است / مسلک مرغ گرفتار قفس همچو من است قلمرو زبانی: مرغ:
۱- مُحتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت / مست گفت: ای دوست این پیراهن است افسار نیست قلمرو