education

فاعلاتن فَع لُن فاعلاتن فَع لُن وعده کردی پایم وعده را می پایم / ای قمر سیمایم تو که را […]

مُستَفعِلُن مُستَفعِلُن مُستَفعِلُن مُستَفعِلُن شد آبروی عاشقان از خوی آتش‌ناک تو / بنشین و بنشان باد خویش ای جان عاشق

فعلاتن مفاعلن فعلاتن مفاعلن منم آن کس که تا به فرق همی سوزم از قدم / ز غم عشق آن

مستفعلن فاعلن مستفعلن فاعلن چون خار و خس روز و شب افتاده ام در رهت / باشد که بر حال

الهی به حق خودت، حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت، نورم ده! چگونه خاموش باشم که دل، در جوش

ای خداوند، تو که به بنی آدم کرامت بخشیده ای؛ تو که امانت خاص خویش را بر دوش بنی آدم

مرداس شاهی گرانمایه و خدای ترس است که بر دشت سواران نیزه گذار فرمان می راند. او را پسری است