فی السَّفر

سافَرَتْ أُسرَهُ السَّیِّدِ فَتّاحیّ مِنْ کِرمان إلَی الْعِراقِ فی قافِلَهِ الزُّوّارِ لِزیارَهِ الْمُدُنِ الْمُقَدَّسَهِ: اَلنَّجَفِ الْأشَرَفِ وَ کَربَلاءَ وَ الْکاظِمیَّهِ وَ سامَرّاءَ.

(خانواده آقای فتاحی از کرمان به عراق رفتند در کاروان زایران برای دیدار شهرهای مقدس: نجف اشرف کربلا کاظمیه و سامرا.)

هُمْ سافَروا فِی الْمَرَّهِ الْأُولی باِلطّائِرَهِ وَ فِی الْمَرَّهِ الثّانیَهِ بِالْحافِلَهِ. اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ موَظَّفٌ وَ زَوجَتُهُ مُمَرِّضَهٌ. لِهذِهِ الْأُسْرَهِ سِتَّهُ أَولادٍ.

(ایشان بار نخست با هواپیما رفتند و بار دوم با اتوبوس. آقای فتاحی کارمند است و همسرش پرستار. این خانواده شش فرزند دارند. )

حِوارٌ بَینَ الْأُسْرَهِ

اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ: أَینَ تَذْهَبونَ یا أَولادی؟ (پسرانم، کجا می روید ؟)             الْأَوَلاد: نَذْهَبُ لِزیارَهِ مَرقَدِ الْإمامِ الْحُسَینِ. (به زیارت آستانه امام حسین می رویم.)

اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ: أَینَ تَذْهَبْنَ یا بَناتی؟ (دخترانم، کجا می روید؟)                 اَلْبَناتُ: نَذْهَبُ مَعَ إِخْوَتِنا لِلزّیارَهِ. (با برادرانمان به زیارت می رویم.)

أَحَدُ الْأَولاد: أَینَ تَذهَبانِ یا أَبی وَ یا أُمّی؟ (پدر و مادرم، کجا می روید؟)      الَوْالدُ: نَذْهَبُ إِلَی الْمُستَوصَفِ. (به درمانگاه می رویم.)

– مَنِ الْمَریضُ؟ (کی ناخوش است؟)                                          – أُمُّکُمْ تَشعُرُ بِالصُّداعِ. (مادرتان سردرد دارد.)

حِوارٌ فِی الْمُسْتَوْصَفِ (گپ و گفتی در درمانگاه)

اَلطَّبیبُ: مَا اسْمُ الْمَریضِ؟ (نام ناخوش چیست؟)                            اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ: السَّیِّدَهُ فاطِمَه. (بانو فاطمه)

اَلطَّبیبُ: ما بِکِ یا سَیِّدَهُ فاطِمَهُ؟  (بانو فاطمه، چه ات است؟)             اَلسَّیِّدَهُ فاطِمَهُ: أَشعُرُ بِالصُّداعِ. (احساس سردرد دارم.)

– کَمْ عُمْرُکِ؟ (چند سالت است؟)                                             – أرَبعَونَ سَنَهً. (چهل سال.)

– أ ضَغْطُ الدَّمِ عِندَکِ أمْ مَرَضُ السُّکرِّ؟ (فشار خون یا بیماری قند داری؟)  – أشَعُرُ بِالصُّداع فَقَط. (تنها احساس سردرد دارم.)

– أَکْتُبُ لَکِ وَصْفَهً. (برایت نسخه ای می نویسم.)                           – ماذا تکَتبُ فِی الوَصْفَهِ؟ (در نسخه چه می نویسی؟)

–  اَلْحُبوبَ الْمُسَکِّنَهَ وَ الشَّرابَ. (قرص های مسکن و شربت.)             – کَیفَ الإسْتِفادَهُ مِنْها؟ (چطور آنها را مصرف کنم.[استفاده از آنها چگونه است؟])

 – ثلَاثَهُ حُبوبٍ فی کُلِّ یَومٍ: (هر روز سه قرص.)

صَباحاً وَ ظُهراً وَ مَساءً. وَ الشَّرابُ مَرَّتَینِ فی کُلِّ یَومٍ. (بامداد، نیمروز و شب. شربت روزی دوبار)

فعل مضارع  (۵)

اَلْفِعلُ الْمُضارِعُ  ← (تَفْعَلونَ، تَفْعَلْنَ، تَفْعَلانِ)

یا رِجالُ، ماذا تَأْکُلونَ؟ (ای مردان، چه می خورید؟)                              هل تَعْرِفونَ هٰذَا الْمُجاهِدَ؟ (آیا این جهادگر را می شناسید؟)

نَأْکُلُ طَعامَ الْإفطارِ. (خوراک افطار می خوریم.[روزه می گشاییم.])                نعَمْ؛ نَعْرِفُهُ. هوَ الشَّهیدُ موسَویٌّ. (آری؛ می شناسیمش. او شهید موسوی است.)

یا نِساءُ، ماذا تَأْکُلْنَ؟ (ای زنان، چه می خورید؟)                                 أَینَ تَقْرَأْنَ الْکِتابَ؟ (کجا کتاب می خوانید؟)

نَأْکُلُ طَعامَ الْإفطارِ. (خوراک افطار می خوریم.[روزه می گشاییم.])                نَقْرَأُهُ فِی الْمَکتَبَهِ. (در کتابخانه می خوانیم.)

أَیُّهَا الْوَلَدانِ، ماذا تَفْعَلانِ؟ (ای دو پسر، چه می کنید؟)                      أَیَّتُهَا الْبِنتانِ، ماذا تَفْعَلانِ؟ (ای دو دختر، چه می کنید؟)

نَلْعَبُ مَعاً.  (با هم بازی می کنیم.)                                           نَرْجِعُ إلی بَیتِنا مَعاً. (با هم به خانه مان برمی گردیم.)

أَیَّتُهَا الْأسُرَهُ، ماذا تَعْمَلونَ؟ (ای خانواده، چه می کنید؟)                      یا طِفلانِ، إلیٰ أَینَ تَذهَبانِ؟ (ای دو کودک، به کجا می روید؟)

نَزرَعُ فی مَزرَعَتِنا. (در کشتزارمان کشاورزی می کنیم.)                      نَذْهَبُ إلیٰ بَیتِ جَدَّتِنا. (به خانه مادربزرگ‌مان می رویم.)

۱- هنگامی که در جمله ای مذکّر و مؤنّث با هم هستند، اجزای جمله مانند اسم اشاره، فعل و ضمیر مذکّر می شوند؛ زیرا مذکّر می تواند میانِ مذکّر و مؤنّث مشترک باشد؛ امّا مؤنّث تنها برای مؤنّث است.

فنّ ترجمه

١- در پاسخ به کلمۀ پرسشی «لِماذا» می توانیم با «لأنَّ: برای این که» یا «لـ : برای» شروع کنیم؛ مثال:

لِماذا تَنْظُرُ إلَی الْبَعیدِ؟ (چرا به دوردست می نگری؟)                    لِماذا تَکتُبانِ دَرْسَکُما خارِجَ الْغُرفَهِ؟ (چرا درستان را بیرون اتاق می نویسید؟)

لِأَنّی أبْحَثُ عَنْ هُدهُدٍ. (زیرا دنبال شانه به سر می گردم.)               لِأَنَّ الْجَوَّ لَطیفٌ جِدّاً. (زیرا هوا بسیار خوش است.)

اکنون جمله های زیر را ترجمه کنید.

لِماذا أنتُم مَسرورونَ؟ (چرا شما شادید؟)                                                       لِأَنَّنا ناجِحونَ فِی الْمُسابَقَهِ. (زیرا در مسابقه برنده شدیم.)

لِماذا ذَهَبْتِ إلَی السّوقِ؟ (چرا به بازار رفتی؟)                               ذَهَبْتُ لِشِراء خاتَمٍ ذَهَبیٍّ. (برای خرید انگشت زرین رفتم.)

٢- حرف « لا » غالباً فعل مضارع را منفی می کند؛ مثال:

أَنَا لا أَکْذِبُ. من دروغ نمی گویم.

گاهی حرف « ما » افزون بر فعل ماضی، فعل مضارع را نیز منفی می کند؛ مانند:

﴿ما یَعْلَمُ﴾ آلُ عِمران: ۷

نمی داند

اکنون جمله های زیر را ترجمه کنید.

﴿ وَ ما یَخفیٰ عَلَی اللهِ مِن شَیءٍ فِی الأرضِ وَ لا فِی السَّماءِ﴾ إبراهیم: ٣٨ (چیزی بر روی زمین و در آسمان بر خدا پوشیده نیست.)

لِماذا لا تَکْتُبینَ واجِباتِکِ؟ (چرا تکالیفت را نمی نویسی؟)

أَنتَ لا تَظْلِمُ النّاسَ.  (تو به مردم ستم نمی ورزی.)

اَلتَّمارین

اَلتَّمْرینُ الْأَوَّلُ:

با مراجعه به متن درس، جمله درست و نادرست را معلوم کنید.

۱-  ما کَتَبَ الطَّبیبُ لِلسَّیِّدَهِ فاطِمَهَ حُبوباً فِی الْوَصفَهِ.  (پزشک برای بانو فاطمه قرصی در نسخه ننوشت.) ×

۲-  سافَرَتْ أُسْرَهُ السَّیِّدِ فَتّاحیّ إلَی الْعِراقِ. (خانواده آقای فتاحی به عراق رفتند.) √

۳ – اَلسَّیِّدَهُ فاطِمَهُ فی سِنِّ السَّبْعینَ. (بانو فاطمه هفتادساله است.) ×

۴- هذِهِ الْأسُرَهُ مِنْ إیرانشهر . (این خانواده از ایرانشهرند.) ×

۵ – اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ حَدّادٌ. (آقای فتاحی آهنگر است.) ×

اَلتَّمْرینُ الثّانی:

جمله های زیر را با توجّه به تصویر ترجمه کنید.

أَینَ تَذْهَبونَ؟ (کجا می روید؟)                                       ماذا تَلْعَبْنَ؟ (چه بازی می کنی؟)

نَذْهَبُ فَوقَ الْجَبَلِ.  (بالای کوه می رویم.)                        نَلْعَبُ کُرَهَ الْمِنْضَدَهِ. (تنیس روی میز بازی می کنیم.)

یا بِنْتانِ، ماذا تَفْعَلانِ؟ (ای دو دختر، چه می کنید؟)       یا وَلَدانِ، إلی أَینَ سَتَذْهَبانِ؟ (ای پسران، به کجا خواهید رفت؟)

نَأْخُذُ کِتابَینِ مِنَ الْمَکتَبَهِ. (دو کتاب از کتابخانه می گیریم.)   سَنَذْهَبُ إلَی النَّهْرِ بَعْدَ دقائِق. (چند دقیق بعد به رودخانه خواهیم رفت.)

اَلتَّمْرینُ الثّالِثُ:

جمله های زیر را ترجمه کنید؛ سپس زیر فعل های مضارع خط بکشید.

۱- إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ (همانا خداوند به دادگری و احسان دستور می دهد.) / یَأْمُرُ

۲- اَفَرَأیْتُمُ الْمَآءَ الَّذِیْ تَشْرَبُوْنَ: (آیا آبی را که می آشامید دیدید؟) / رَأیْتُمُ / تَشْرَبُوْنَ

۳- أَ أَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (آیا شما آن را می آفرینید یا ما آفریننده ایم؟) / تَخْلُقُونَه

۴- أیُّهَا الْفَلّاحونَ، أ لا تَجْمَعونَ الْفَواکِهَ لِلْبَیعِ؟ (ای کشاورز، آیا میوه ها را برای فروش جمع نمی کنید؟) / لا تَجْمَعونَ

۵- یا زَمیلاتی، إِلی أینَ تَذْهَبْنَ بَعْدَ أسبوعَینِ؟  (ای همشاگری ها، پس از دو هفته به کجا می روید؟) / تَذْهَبْنَ

اَلتَّمْرینُ الرّابِعُ:

ترجمه کنید.

تَکذِبانِ	دروغ می گویید	لاتَکذِبانِ	دروغ نمی گویید
ما ندِمْتُ	پشیمان نشدم	لا أنَدَمُ	پشیمان نمی‌شوم
ما حَزنْتَ	غمگین نشدی	لا تحْزَنُ	غمگین نمی‌شوم
شَرَحْتُنَّ	شرح دادید	ما شَرَحْتُنَّ	شرح ندادید
تَخْدِمونَ	خدمت می کنید	لا تَخْدِمونَ	خدمت نمی کنید
رَحِمْتُما	رحم کردید	تَرْحَمانِ	رحم می کنید
عَمِلْنا	کار کردیم	سَوفَ نعمَلُ	کار خواهیم کرد
فَرِحْتِ	شاد شدی	تَفْرحَینَ	شاد می کنی

اَلتَّمْرینُ الْخامِسُ:

گزینه مناسب را انتخاب کنید.

۱- أَ أَنتُم ……………………… مَلابِسَکُم أَمْسِ؟                              ● غَسَلْتُم                       ○ تَغسِلینَ

(آیا شما دیروز جامه هایتان را شکستید ؟)

۲- أَیَّتُهَا الْبِنْتانِ، هَلْ ……………………… الطَّعامَ؟                          ○ طَبَخْتَ                      ● تطَبْخُانِ

(ای دو دختر، آیا خوراک می‌پزید؟)

۳- ماذا تَفعَلُ؟ – ……………………… عَنْ مِفتاحِ الْغُرفَهِ.                    ● أبحَثُ                        ○ نَبحَثُ

(چه می‌کنید؟ – دنبال کلید اتاق می‌گردم.)

۴- أَ تَفهَمْنَ الدَّرسَ؟ – نَعَم؛ ……………………… . اَلدَّرسُ سَهلٌ.            ○ تَفهَمْنَ                        ● نَفهَمُ

(آیا درس را می‌فهمید؟ – آری؛ می‌فهمیم. درس آسان است.)

۵- أَینَ تَذهَبونَ؟ – ……………………… إلی مُنَظَّمَهِ الْحَجِّ و الزّیارهِ.         ○ أذهبُ                       ● نذهَبُ

(کجا می‌روید؟ – به سازمان حج و زیارت می‌رویم.)

اَلتَّمْرینُ السّادِسُ:

در گروه های دو نفره مکالمه کنید.

۱- کمَ مَرَّهً سافرَتَ (سافرَتِ) إِلی کَربَلاءَ؟ – سافرَتُ إِلی کَربَلاءَ مرّتین. (چند بار به کربلا رفته ای؟ – دو بار به کربلا رفته ام.)

۲- لِماذا تذَهَبُ (تَذهَبینَ) إِلی مَکَّهَ؟ – لزیاره الأماکن المقدّسه. (چرا به مکه می‌روی؟ – برای زیارت مکان های مقدس می‌روم.)

۳- هَلْ تعَرِفُ (تَعرِفینَ) اللغَّهَ العَرَبیهَّ؟ – أعَرِفُ اللغَّهَ العَرَبیهَّ. (آیا زبان عربی می‌دانی؟ – آری، زبان عربی می‌دانم.)

۴- کمَ عَدَدُ أفَرادِ أُسرَتِکَ (أسُرَتِکِ)؟ – ثلاثهُ أفراد فی أُسرَتِی. (خانواده ات چند نفره است؟ – خانواده ام سه نفره است.)

۵- ماذا فی حَقیبَتِکَ (حَقیبَتِکِ)؟ – فی حَقیبَتِی مَلابِسی. (در جامه‌دانت چیست؟ – در جامه دانم لباس هایم است.)

نورُ السَّماءِ

بخوانید و ترجمه کنید.

۱- … لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزَائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَیْبَ (به شما نمی گویم که گنجینه های خداوند نزد من است و نهانی ها را می دانم.)

۲- وَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ و الله بکلّ شَیءٍ عَلیمٌ﴾ (خداوند مثل هایی را برای مردم می زند و خداوند به هر چیزی آگاه است.)

۳- وَاللهُ یَعلَمُ وَأنتُمْ لا تَعلَمُونَ. (خداوند می داند و شما نمی دانید.)

اَلْقُرآنیّات

بخوانید و ترجمه کنید.

۱ – مَن هیَ المَرأه التی جاءَ اسْمُها فِی القُرآنِ؟ وَ کَم مَرَّهً جاءَ اسْمُها؟ (نام زنی که نامش در قرآن آمده است چیست؟ و چند بار نام او آمده است؟)

–  هیَ مَریَمُ بِنتُ عِمران، جاءَ اسْمُها فِی القُرآنِ أربَعاً وَ ثَلاثینَ مَرَّهً. (او مریم دخت عمران است. نامش سی و چهار بار در نُبی آمده است.)

۲ – ما هیَ الْآیاتُ الأولَی التَّی نَزلتْ عَلیَ النَّبیِّ؟ (نخستین آیاتی که بر پیامبر فرودآمده است چیست؟)

– الْآیاتُ الأولیٰ مِن سورَهِ «الْعَلَق». (نخستین آیات از سوره علق است.)

۳ – مَن هوَ أوَّلُ نَبیٍّ کَتَبَ بِالْقَلَمِ؟ (نخستین پیامبری که با قلم نوشت کیست؟)

– هوَ النَّبیُّ إدریسُ (ادریس پیامبر است.)

۱- طرح سؤال امتحانی مشابه «أَربَعاً وَ ثَلاثینَ» از اهداف کتاب درسی نیست.

پی دی اف درس ششم عربی هشتم