طالِباتُ الْمَدرَسَهِ مَسروراتٌ؛ لِأَنَّهُنَّ سَوفَ یَذْهَبْنَ لِسَفْرَهٍ عِلْمیَّهٍ مِنْ شیراز إلی یاسوج.

(دانش‌آموزان مدرسه شادند؛ زیرا بزودی به گردش علمی از شیراز به یاسوج خواهند رفت.)

اَلْمُدیرَهُ: سَنَذْهَبُ إلی سَفْرَهٍ عِلْمیَّهٍ یَومَ الْخَمیسِ فِی الْأسُبوعِ الْقادِمِ. (مدیر: روز پنجشنبه هفته آینده به گردش علمی خواهیم رفت.)

عَلَیْکُنَّ بِمُراعاهِ بَعْضِ الْأُمورِ: (باید برخی کارها را رعایت کنید.)

– تَهیِئَهُ الْمَلابِسِ الْمُناسِبَهِ؛ لِأَنَّ الْجَوَّ فی یاسوج بارِدٌ. (آماده کردن لباس‌های مناسب؛ زیرا هوا در یاسوج سرد است.)

– تَهیِئَهُ مِنْشَفَهٍ صَغیرَهٍ وَ کَبیرَهٍ وَ فُرشاهٍ وَ مَعجونِ أَسنانٍ. (آماده کردن حوله کوچک و بزرگ، مسواک و خمیردندان.)

– اَلْحُضورُ فی ساحَهِ الْمَدرَسَهِ فِی السّاعَهِ السّابِعَهِ صَباحاً. (حضور در حیاط مدرسه در ساعت هفت بامداد.)

اَلطّالِباتُ یَسْأَلْنَ الْمُدیرَهَ: (دانش‌آموزان از مدیر می‌پرسند:)

اَلْأُولَی: یا سَیِّدَتی، إلی أَیْنَ نَذْهَبُ؟ (نخستی: بانوی من، کجا می‌رویم؟)

اَلْمُدیرَهُ: إلی یاسوج وَ حَولَها. (مدیر: به یاسوج و پیرامونش.)

فی هذِهِ الْمُحافَظَهِ غاباتٌ وَ أَنْهارٌ وَ أَزهارٌ وَ بَساتینُ وَ عُیونٌ وَ شلَلّات جَمیلَهٌ.

(در این استان جنگل‌ها، جوی‌ها، گل‌ها، باغ‌ها، چشمه‌ها و آبشارهای زیبایی است.)

اَلثّانیهُ: کَمْ یَوْماً نَبْقی؟ (دومی: چند روز می‌مانیم؟)

اَلْمُدیرَهُ: ثَلاثَهَ أَیّامٍ مِنَ الْخَمیسِ إلَی السَّبْتِ. (مدیر: سه روز از پنجشنبه تا شنبه.)

اَلثّالِثَهُ: مَتی نَرْجِعُ؟ – اَلْمُدیرَهُ: صَباحَ یَومِ الْأَحَدِ فِی السّاعَهِ السّابِعَهِ.

(سومی: کی بازمی‌گردیم؟ مدیر: بامداد روز یکشنبه ساعت هفت.)

اَلرّابِعَهُ: بِمَ نَذْهَبُ إلی هُناکَ؟ اَلْمُدیرَهُ: بِالْحافِلَهِ. (چهارمی: با چی به آن جا می‌رویم؟ مدیر: با اتوبوس.)

اَلْخامِسَهُ: أَیْنَ نَأْکُلُ الفَطورَ وَ الْغَداءَ وَ الْعَشاءَ؟ (پنجمی: کجا ناشتایی، نهار و شام می‌خوریم؟)

اَلْمُدیرَهُ: فی مَطْعَمٍ نَظیفٍ وَ جَیِّدٍ. (مدیر: در غذاخوری پاکیزه و خوب.)

اَلسّادِسَهُ: هَلِ الْجَوّالُ مَسْموحٌ لَنا؟ اَلْمُدیرَهُ: نَعَمْ. (ششمی: آیا گوشی برای ما مجاز است؟ مدیر: آری.)

اَلسّابِعَهُ: أَینَ نَبقی لِلِإسْتِراحَهِ؟ اَلْمُدیرَهُ: فی فُندُقِ الْمُعَلِّمینَ. (هفتمی: کجا برای آسودن می‌مانیم؟ مدیر: در مهمان‌سرای آموزگاران.)

اَلثّامِنَهُ: هَلْ هُناکَ مَلْعَبٌ؟ اَلْمُدیرَهُ: نَعَمْ؛ ثَلاثَهُ مَلاعِبَ. (هشتمی: آیا آن جا ورزشگاه دارد؟ مدیر: آری؛ سه ورزشگاه.)

فَرِحَ الْجَمیعُ لِهذِهِ السَّفْرَهِ الْجَمیلَهِ. (همگی به خاطر این گردش زیبا شادمان شدند.)

فعل مضارع  (8)

اَلْفِعلُ الْمُضارِعُ ← (یَفْعَلونَ، یَفْعَلْنَ، یَفْعَلانِ، تَفْعَلانِ)

ماذا یَفعَلونَ؟ (این پسران چه می‌کنند؟)                                        ماذا یَفعَلْنَ؟ (این دختران چه می‌کنند؟)

هُمْ یَسْمَعونَ الْقُرآنَ. (این پسران (ایشان) به قرآن گوش می‌سپارند.)              هُنَّ یَسْمَعْنَ القْرُآنَ. (این دختران(ایشان) به قرآن گوش می‌سپارند.)

ماذا یَفعَلانِ؟ (این دو پسر چه می‌کنند؟)                                  ماذا تَفعَلانِ؟ (این دو دختر چه می‌کنند؟)

هُما یَجمَعانِ الْأَزْهارَ.  (این دو پسر گل می‌چینند.)              هُما تَجمَعانِ وَرَقَ الشّایِ. (این دو دختر برگ چای می‌چینند.)

بدانیم

پرسش و پاسخ با کلمه پرسشی کَیفَ: چگونه

۱- کَیفَ حالُکَ؟ – أَنَا بِخَیرٍ. (حالت چگونه است؟ – من خوبم.)     2- کَیفَ وَصَلْتَ؟ – بِسُرعَهٍ. (چگونه رسیدی؟ – به سرعت.)

کَیفَ یَخْرُجُ الْوَلَدُ مِنَ الصَّفِّ؟ (چگونه پسر از آموزگاه بیرون می‌رود؟) کَیفَ تَسْأَلُ الطّالِبَهُ؟ (چگونه دانش‌آموز پرسش می‌کند.)

یَخْرُجُ سریعاً. (به سرعت بیرون می‌رود.)                                    تَسْأَلُ مَسرورَهً. (با شادی پرسش می‌کند.)

فنّ ترجمه

گاهی کلمه «عِنْدَ: نزد» یا «لِـ، لَـ : برای» برای مالکیّت به کار می‌رود؛ مثال:

اکنون این گفت وگوها را ترجمه کنید.

هَل عِندَکَ قَلَمٌ أَزرَقُ؟ (آیا مداد آبی داری؟)      هَل عِندَکِ مُعجَمُ الْعَرَبیَّهِ؟ (آیا فرهنگ عربی داری؟)

لا؛ عِنْدی قَلَمٌ أَخضَرُ. (نه؛ مداد سبز دارم.)      نَعَم؛ عِندی. (آری؛ دارم.)

گوشزد: دانش آموزان ارجمند، برخی از این واژه های پرسشی را هنوز نخوانده اید؛ ولی بهتر است همه اینها را بیاموزید.

اَلتَّمارین

اَلتَّمْرینُ الْأَوَّلُ:

با مراجعه به متن درس به پرسش‌های زیر پاسخ کوتاه دهید.

۱- مَتی تُسافِرُ الطّالِباتُ إلی مَدینَهِ یاسوج؟ – یَومَ الْخَمیسِ فِی الْأسُبوعِ الْقادِمِ. (کی دانش‌آموزان به شهر یاسوج می‌روند؟ – روز پنجشنبه هفته آینده.)

۲- هَلِ الْجَوّالُ مَسموحٌ فِی السَّفرَهِ؟ – نعم. (آیا گوشی در گردش جایز است؟ – آری.)

۳- مِن أَیِّ مُحافَظَهٍ الطّالِباتُ؟ – مُحافَظَهٍ شیراز. (دانش‌آموزان از چه استانی اند؟ – از استان شیراز.)

۴- إلی أَینَ تَذهَبُ الطّالِباتُ؟ – مَدینه یاسوج (دانش‌آموزان به کجا می‌روند؟ – به شهر یاسوج.)

۵- بِمَ یَذهَبْنَ إلَی السَّفرَهِ؟ – بِالْحافِلَهِ. (با چه به گردش می‌روند؟ – با اتوبوس.)

۶- کَیفَ الْجَوُّ فی یاسوج؟ – الْجَوَّ فی یاسوج بارِدٌ. (هوا در یاسوج چگونه است؟ – هوا در یاسوج سرد است.)

۷- کَمْ یَوماً هذِهِ السَّفْرَهُ؟ – ثَلاثَهَ أَیّامٍ. (این گردش چند روزه است؟ – سه روزه.)

اَلتَّمْرینُ الثّانی:

جمله‌های زیر را با توجّه به تصویر ترجمه کنید.

أوُلئِکَ الطُّلّابُ یَذهَبونَ إلی سَفْرَهٍ. (آن دانش‌آموزان به گردش می‌روند.)

هذانِ الطّالِبانِ یَخرُجانِ مِنْ صَفِّهِما. (این دو دانش‌آموز پسر از آموزگاه‌شان بیرون می‌روند.)

أوُلئِکَ الطّالِباتُ یَذهَبْنَ إلی سَفْرَهٍ. (آن دانش‌آموزان دختر به گردش می‌روند.)

هاتانِ الطّالِبَتانِ تَخرُجانِ مِنْ صَفِّهِما. (این دو دانش‌آموز دختر از آموزگاه‌شان بیرون می‌روند.)

اَلتَّمْرینُ الثّالِثُ:

جمله‌های زیر را ترجمه کنید؛ سپس زیر فعل مضارع خط بکشید.

۱- .إِنَّ اللهَ لا یَظلِمُ النّاسَ شَیئاً وَلکِنَّ النّاسَ أنفُسَهُم یَظْلِمونَ. (همانا خداوند به مردم هیچ ستم نمی‌کند؛ اما مردم به خودشان ستم می‌کنند.)

۲- …. وَ رَأیْتَ النّاسَ یَدْخُلونَ فی دینِ اللهِ … . (مردم را دیدی که به دین خداوند درمی‌آیند.)

۳- اَلْمؤمِنونَ یَصْدُقونَ وَ لا یَکذِبونَ فِی الْحَیاهِ. (گروندگان راست می‌گویند و در زندگانی دروغ نمی‌گویند.)

۴- اَلْأُختانِ سَمِعَتا کَلامَ الْمُعَلِّمَهِ وَ هُما تَعمَلانِ بِهِ. (دو خواهر سخن آموزگار را شنیدند و آن را به کار می‌بندند.)

۵- عِنْدَنا طَعامٌ کَثیرٌ لِلْعَشاءِ عَلَی الْمائِدَهِ؛ نَأْکُلُهُ مَعاً. (خوراک بسیاری برای شام روی سفره داریم؛ با هم می‌خوریمش.)

اَلتَّمْرینُ الرّابِعُ:

گزینه مناسب را انتخاب کنید.

۱- شَیءٌ لِحِفظِ صِحَّهِ الْأسْنانِ: (چیزی برای نگهداری سلامت دندان‌ها:)            ● اَلْفُرْشاه (مسواک)               ○ الَمْنِشَفهَ (حوله) 

۲- مَجموعَهٌ مِنَ الْمُدُنِ: (مجموعه ای از شهرها:)                                  ● اَلْمُحافَظَه (استان)              ○ اَلْمَکتَبَه (کتابخانه) 

۳- سَبَبُ جَمالِ الرَّبیعِ: (علت زیبایی بهار:)                                        ○ المعجون (خمیر)                ● اَلْأَزهار (گل‌ها) 

۴- طَعامُ الصَّباحِ: (خوراک بامدادی:)                                             ○ اَلْغَداء (ناهار)                  ● الَفْطَور (ناشتایی) 

۵- بَیتُ الطّائِرِ: (خانه پرنده:)                                                    ○ اَلْمُستَوصَف (درمانگاه)        ● الْعشُّ (لانه) 

اَلتَّمْرینُ الْخامِسُ:

در گروه‌های دو نفره مکالمه کنید.

۱- کَیفَ حالُ الْوالِدَینِ؟ – هما بخیر. (حال پدرومادر چگونه است؟ – هر دو خوب اند.)

۲- لِماذا أنَتَ (أنتِ) هُنا؟ – للمطالعه (چرا تو این جایی؟ – برای مطالعه.)

۳- أ مَدینهُ کرج بعَیدَهٌ عَنْ طهران؟ – لا؛ هی قریب من طهران. (آیا شهر کرج دور از تهران است؟ – نه؛ نزدیک تهران است.)

۴- هَل عِندَکَ (عِندَکِ) مُعجَمُ العَرَبیّهِ؟ – نعم؛ عندی معجم. (آیا فرهنگ عربی داری؟ – آری؛ فرهنگ دارم.)

۵- إلی أیَنَ ذهَبتَ (ذهَبتِ) فی أیامِ نوروز؟ – إلی تفرش. (نوروز کجا رفتی؟ – به تفرش.)

اَلتَّمْرینُ السّادِسُ:

زیر هر تصویر نام آن را به عربی بنویسید. «سه کلمه اضافه است.»

حافِلَه (اتوبوس) – شای(چای)  – شَلّال (آبشار)  – بِطاقَه (کارت) – مِنْشَفَه (حوله) – فُرْشاه (مسواک)  – حَمامَه (کبوتر) – نُقود (پول‌ها) – أَزْهار  (گل‌ها) – خاتَم (انگشتر) – عُشّ (لانه) – عُصْفور (گنجشک) – مَوکِب (کاروان) – فِراخ  (جوجه‌ها) – فَرَس (اسب)

اَلتَّمْرینُ السّابِعُ:

در جدول کلمات مناسب بنویسید؛ سپس رمز را پیدا کنید.

ثالِث – خائِف – عِندَهُم – مَسموح – حَدَثَ – غَداء – هُناکَ – أَقدام – مَلاعِب – مِنشَفَه – عُصفور – یَصدُقُ – سادِس – شای – شَلّال – مُحافَظَه

ساختار درس دوم تا نهم

نور السماء

بخوانید و ترجمه کنید.

۱- ﴿یَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبَالُ و الشجر﴾ (هر چه در آسمان‌ها و هر چه در زمین است، خورشید، ماه، ستارگان، کوه‌ها و درختان به او سجده می‌کنند.) 

۲- ﴿ الذینَ یَجعَلونَ مَعَ اللهِ إلٰهاً آخَرَ فَسَوفَ یَعلَمونَ﴾ (کسانی که روباروی خدا معبود دیگری قرار می‌دهند خواهند دانست.) 

۳- ﴿ اَلا إنّ أولیاءَ اللهِ لاخَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنونَ﴾ (هان، همانا یاران خدا نه بیمی دارند و نه اندوهگین می‌شوند.) 

۴- ﴿ إِنَّ اللهَ یَغفِر الذُّنوبَ جَمیعاً﴾  (همانا خداوند همه گناهان را می‌آمرزد.) 

۵- ﴿ إِنَّ اللهَ مَعَنا﴾ (همانا خداوند با ماست.)