خودارزیابی
۱- با خوانش درست بیتها و درک پایههای آوایی هر بیت، مشخّص کنید که وزن کدام بیت همسان و کدام بیت ناهمسان است.
الف) آب زنید راه را هین که نگار میرسد / مژده دهید باغ را بوی بهار میرسد (مولوی) «نهایی، خرداد ۱۴۰۱»
خط عروضی: آب زَنید راه را هین کِ نِگار میرِسَد / مُژدِ دَهید باغ را بویِ بَهار میرِسَد
پایههای آوایی | آ ب زَ نی | د را ه را | هین کِ نِ گا | ر می رِ سَد |
پایههای آوایی | مُژ دِ دَ هی | د یا ر را | بو یِ بَ ها | ر می رِ سَد |
نشانههای هجایی | – U U – | U – U – | – U U – | U – U – |
وزن | مُفتَعِلُن | مَفاعِلُن | مُفتَعِلُن | مَفاعِلُن |
ب) دلم سر به هامون رها میپسندد / سرم بالش از صخرهها میپسندد (شهریار)
خط عروضی: دِلَم سَر بِ هامون رَها میپَسَندَد / سَرَم بالِشَز صَخرِها میپَسَندَد
پایههای آوایی | دِ لَم سَر | ب ها مون | رَ ها می | پَ سَن دَد |
پایههای آوایی | سَ رَم با | لِ شَز صَخ | رِ ها می | پَ سَن دَد |
نشانههای هجایی | U – – | U – – | U – – | U – – |
وزن | فَعولُن | فَعولُن | فَعولُن | فَعولُن |
پ) باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟ / باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟ (محتشم کاشانی)
خط عروضی: بازین چِ شورِشَست کِ دَر خَلقِ عالَمَست؟ / بازین چ نُوْحِ وُ چِ عَزا وُ چِ ماتمَست؟
پایههای آوایی | با زین چِ | شو رِ شَس ت | کِ دَر خَل قِ | عا لَ مَست |
پایههای آوایی | با زین چِ | نُوْ حِ وُ چِ | عَ زا وُ چِ | ما تَ مست |
نشانههای هجایی | – – U | – U – U | U – – U | – U – |
وزن | مفعولُ | فاعِلاتُ | مَفاعیلُ | فاعِلُن |
«مستفعلن مفاعلُ مستفعلن فَعَل»
ت) گشتهام در جهان و آخر کار / دلبری برگزیدهام که مپرس (حافظ)
خط عروضی: گشتِ اَم دَر جَهانُ آخَرِ کار / دِلبَری بَرگُزیدِ اَم کِ مَپُرس
پایههای آوایی | گش تِ اَم دَر | جَ ها نُ آ | خَ رِ کار |
پایههای آوایی | دِل بَ ری بَر | گُ زی دِ اَم | کِ مَ پُرس |
نشانههای هجایی | U U – – | U – U – | U U – |
وزن | فَعِلاتُن (فاعِلاتُن) | مَفاعِلُن | فَعِلُن |
ث) دل نیست کبوتر که چو بر خاست نشیند / از گوشه بامی که پریدیم، پریدیم (وحشی بافقی) «نهایی، شهریور ۹۹»
خط عروضی: دِل نیست کَبوتَر کِ چُ بَرخاست نِشینَد / از گوشِ یِ بامی کِ پَریدیم، پَریدیم
پایههای آوایی | دِل نی ست | کَ بو تَر کِ | چُ بَر خا ست | نِ شی نَد |
پایههای آوایی | از گو شِ | یِ با می کِ | پَ ری دی م | پَ ری دیم |
نشانههای هجایی | – – U | U – – U | U – – U | U – – |
وزن | مَفعولُ | مَفاعیلُ | مَفاعیلُ | فَعولُن |
«مستفعلُ مستفعلُ مستفعلُ مُستف»
ج) شفای این دل بیمار جز لقای تو نیست / طبیب جان خرابم کسی ورای تو نیست (اسیری لاهیجی)
خط عروضی: شَفایِ این دِلِ بیمار جُز لَقای تُ نیست / طَبیبِ جانِ خَرابَم کَسی وَرایِ تُ نیست
پایههای آوایی | شَ فا یِ این | دِ لِ بی ما | ر جُز لِ قا | یِ تُ نیست |
پایههای آوایی | ط َ بی بِ جا | نِ خَ را بَم | کَ سی وَ را | ی تُ نیست |
نشانههای هجایی | U – U – | U U – – | U – U – | U U – |
وزن | مَفاعِلُن | فَعِلاتُن | مَفاعِلُن | فَعِلُن |
۲ -بیتهای زیر را تقطیع هجایی کنید و مرز پایههای آوایی هر بیت را مشخص کنید.
الف) راستی کن که راستان رستند / راستان در جهان قوی دست اند (اوحدی مراغه ای)
خط عروضی: راستی کُن کِ راستان رَستَند / راستان دَر جَهان قَوی دَستَند
پایههای آوایی | را س تی کُن | کِ را س تان | رَس تَند |
پایههای آوایی | را س تان دَر | جَ هان قَ وی | دَس تَند |
نشانههای هجایی | – U – – | U – U – | U U – |
وزن | فَعِلاتن (فاعِلاتُن) | مَفاعِلُن | فَعِلن |
ب) محمّد کآفرینش هست خاکش / هزاران آفرین بر جان پاکش (نظامی)
خط عروضی: مُحَممَد کافرینِش هَست خاکَش / هِزاران آفَرین بَر جانِ پاکَش
پایههای آوایی | مُ حَم مَد کا | فَ ری نِش هَس | ت خا کَش |
پایههای آوایی | هِ زا ران آ | فَ رین بَر جا | نِ پا کَش |
نشانههای هجایی | U – – – | U – – – | U – – |
وزن | مَفاعیلُن | مَفاعیلُن | مفاعی (فَعولُن) |
پ) با آنکه جیب و جام من از مال و می تهی است / ما را فراغتی است که جمشید جم نداشت (فرخی یزدی)
خط عروضی: با آنکِ جیبُ جامِ مَنَز مالُ مِی تُهیست / ما را فَراغَتیست کِ جَمشیدِ جَم نَداشت
پایههای آوایی | با آن کِ | جی بُ جا نِ | مَ نَز ما لُ | مِی تُ هیست |
پایههای آوایی | ما را فَ | را غَ تی ست | کِ جَم شی دِ | جَم نَ داشت |
نشانههای هجایی | – – U | – U – U | U – – U | – U – |
وزن | مفعولُ | فاعِلاتُ | مَفاعیلُ | فاعِلُن |
«مستفعلن مفاعلُ مستفعلن فَعَل»
ت) آتش حبّ الوطن چو شعله فروزد / از دل مؤمن کند به مجمره اسپند (ادیب الممالک فراهانی)
خط عروضی: آتشِ حُببُل وَطَن چُ شُعلِ فُروزَد / اَز دِلِ مُؤمِن، کُنَد بِ مِجمَر اسپَند
پایههای آوایی | آ تَ شِ حُب | بُل وَ طَن چُ | شُع لِ فُ رو | زَد |
پایههای آوایی | اَز دِ لِ مُؤ | مِن کُ نَد بِ | مِج مَ رِ اِس | پَند |
نشانههای هجایی | – U U – | – U – U | – U U – | – |
وزن | مُفتَعِلُن | فاعِلاتُ | مُفتَعِلُن | فَع |
۳- کدام بیتها دو به دو از نظر وزن با هم یکسان اند؟
الف) چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست / سخن شناس نه ای، جان من، خطا اینجاست (حافظ) «نهایی، شهریور۹۹»«نهایی، خرداد۱۴۰۰»
خط عروضی: چُ بِشنَوی سُخَنِ اَهل ِدِل، مَگو کِ خَطاست / سُخَن شِناس نِ ای، جانِ مَن، خَطا اینجاست
پایههای آوایی | چُ بِش نَ وی | سُ خَ نِ اَه | لِ دِل مَ گو | کِ خَ طاست |
پایههای آوایی | سُ خَن شِ نا | س نِ ای جا | نِ مَن خَ طا | این جاست |
نشانههای هجایی | U – U – | U U – – | U – U – | U U – |
وزن | مَفاعِلُن | فَعِلاتُن | مَفاعِلُن | فَعلُن |
ب) جانا نظری که ناتوانم / بخشا که به لب رسید جانم (عراقی)
خط عروضی: جانا نَظَری کِ ناتَوانَم / بَخشا کِ بِ لَب رَسید جانَم
پایههای آوایی | جا نا نَ | ظَ ری کِ نا | تَ وا نَم |
پایههای آوایی | بَخ شا کِ | بِ لَب رِ سی | د جا نَم |
نشانههای هجایی | – – U | U – U – | U – – |
وزن | مفعول | مَفاعِلُن | فَعولُن |
«مستفعل فاعِلاتُ مستف»
پ) برداشته دل ز کار او بخت / درماند پدر به کار او سخت (نظامی) «نهایی درس ۹۷»
خط عروضی: بَرداشتِ دِل زِ کارِ او بَخت / دَرماند پِدَر بِ کارِ او سَخت
پایههای آوایی | بَر دا ش | تِ دِل زِ کا | رِ او بَخت |
پایههای آوایی | در مان د | پِ دَر بِ کا | رِ او سَخت |
نشانههای هجایی | – – U | U – U – | U – – |
وزن | مفعولُ | مَفاعِلُن | فَعولُن |
«مستفعل فاعِلاتُ مستف»
ت) بیا به خانه آلالهها سری بزنیم / ز داغ با دل خود حرف دیگری بزنیم (قیصرامین پور)
خط عروضی: بیا بِ خان یِ آلالِ ها سَری بِزَنیم / زِ داغ با دِلِ خُد حَرفِ دیگَری بِزَنیم
پایههای آوایی | بِ یا بِ خا | نِ یِ آ لا | لِ ها سَ ری | بِ زَ نیم |
پایههای آوایی | ز دا غ با | دِ لِ خُد حَر | فِ دی گَ ری | بِ زَ نیم |
نشانههای هجایی | U – U- | U U – – | U – U – | U U – |
وزن | مَفاعِلُن | فَعِلاتُن | مَفاعِلُن | فَعِلُن |
۴- نشانههای هجایی بیتهای زیر را به دو صورت برش بزنید؛ پس از تعیین پایههای آوایی، وزن هر یک را بنویسید.
الف) همّت طلب از باطن پیران سحرخیز / زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند (فروغی بسطامی)
خط عروضی: هِممَت طَلبَز باطنِ پیرانِ سَحَرخیز / زیرا کِ یِکی را زِ دُ عالَم طَلبیدَند
پایههای آوایی | هِم مَت طَ | لَ بَز با طِ | نِ پی را نِ | سَ حَر خیز |
پایههای آوایی | زی را کِ | یِ کی را زِ | دُ عا لَم طَ | لَ بی دَند |
نشانههای هجایی | – – U | U – – U | U – -U | U – – |
وزن | مفعولُ | مَفاعیلُ | مَفاعیلُ | فَعولُن |
«مستفعل مستفعل مستفعل مستف»
ب) کشتی شکستگانیم، ای باد شرطه برخیز / باشد که بازبینیم دیدار آشنا را (حافظ)
خط عروضی: کشتی شِکستِگانیم، اِی باد شُرطِ بَرخیز / باشد کِ بازبینیم دیدارِ آشِنا را
پایههای آوایی | کِش تی شِ | کَس تِ گا نیم | ای با دِ | شُر طِ بَر خیز |
پایههای آوایی | با شَد کِ | با ز بی نیم | دی دا رِ | آ شِ نا را |
نشانههای هجایی | – – U | – U – – | U – – | – U – – |
وزن | مفعول | فاعِلاتُن | مفعول | فاعِلاتُن |
«مستفعلن فَعولُن// مستفعلن فَعولُن»
پ ) ای سرو بلند قامت دوست / وه وه که شمایلت چه نیکوست! (سعدی)
خط عروضی: ای سَروِ بُلند قامَتِ دوست / وَه وَه کِ شَمایلَت چِ نیکوست!
پایههای آوایی | ای سَر وِ | بُ لَن دِ قا | مَ تِ دوست |
پایههای آوایی | وَه وَه کِ | شَ ما یِ لَت | چِ نی کوست |
نشانههای هجایی | – – U | U – U – | U – – |
وزن | مفعولُ | مَفاعِلُن | فَعولُن |
«مستفعل فاعِلاتُ مستف»
ت) لبخند تو خلاصه خوبیها است / لَختی بخند، خنده گل زیبا است (قیصر امین پور)
خط عروضی: لَبخَند تُ خُلاصِ یِ خوبیهاست / لَختی بِخَند، خَندِ یِ گُل زیباست
پایههای آوایی | لَب خَن دِ | تُ خُ لا سِ | یِ خو بی هاست |
پایههای آوایی | لَخ تی بِ | خَن د خَن دِ | یِ گُل زی باست |
نشانههای هجایی | – – U | – U – U | U – – – |
وزن | مفعولُ | فاعِلاتُ | مفاعیلن |
«مستفعلن مفاعل مستفعل»
۵- بیت ادیب الممالک را در خودارزیابی شماره ۲ از نظر قلمرو فکری تحلیل کنید.
– همانگونه از شعر سخنوران دوره مشروطه انتظار میرود این بیت درباره میهندوستی و وطن است. هنگامی که میهن دوستی در دل انسان خداشناس زبانه میکشد وجود او را میسوزاند. به دیگر سخن انسان خداشناس جانش را برای میهنش فدا میکند.