إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّهً واحِدَهً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ / برو به درس سوم
بی گمان این امّت شماست؛ امّتی یگانه و من پروردگارتان هستم، پس مرا بپرستید.

الدَّرسُ الرّابِعُ: التّعایُشُ السِّلمیّ
(همزیستی آشتیجویانه)
لَقَد کانَتْ رِسالَهُ الْإسلامِ عَلَی مَرِّ الْعُصورِ قائِمَهً عَلَی أَساسِ الْمَنطِقِ وَ اجْتِنابِ أَی إساءَهٍ؛
همانا رسالت اسلام در گذر زمان بر پایۀ منطق و دوری از هر گونه بدی کردن استوار بوده است.
فَإنَّ اللّٰهَ یقولُ: ﴿ وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَهُ وَلَا السَّیئَهُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَینَکَ وَ بَینَهُ عَدَاوَهٌ کَأَنَّهُ وَلِی حَمِیمٌ ﴾
یزدان میگوید: و نیکی و بدی برابر نیستند؛ [بدی را] به گونه ای که بهتر است دفع کن که آنگاه کسی که میان تو و او دشمنی هست، گویی دوستی صمیمی می شود.
إنَّ الْقُرآنَ یأمُرُ الْمُسلِمینَ ألَّا یسُبّوا مَعبوداتِ الْمُشرِکینَ وَ الْکُفّارِ.
قرآن به مسلمانان میفرماید که بتهای (خدایان) مشرکان و بیدینان را دشنام ندهند.
فَهوَ یقولُ: ﴿ وَلَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیسُبُّوا اللَّهَ … ﴾
قرآن میگوید: کسانی را که به جای فرامیخوانند دشنام ندهید؛ که به خداوند دشنام دهند ………
اَلْإسلامُ یحتَرِمُ الْأَدیانَ الْإلٰهیهَ؛ ﴿ قُلْ یا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ کَلِمَهٍ سَوَاءٍ بَینَنَا وَ بَینَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لا نُشرِکَ بِهِ شَیئاً ﴾
اسلام دینهای خدایی را گرامی میدارد. بگو ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است که: جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را هنباز و شریک او قرار ندهیم؛
یؤَکِّدُ الْقُرآنُ عَلَی حُرّیهِ الْعَقیدَهِ: ﴿ لا إکراهَ فِی الدّینِ ﴾
قرآن بر آزادی اندیشه تأکید دارد: هیچ اجباری در دین نیست.
لا یجوزُ الْإصرارُ عَلَی نِقاطِ الخِلافِ وَ علَیَ العُدوانِ، لِأنَّهُ لا ینَتفَعُ بهِ أحَدٌ؛
پافشاری بر نقاط اختلافی و بر دشمنی جایز نیست؛ زیرا هیچ کس از آن سود نمیبرد.
وَ علَی کُلِّ النّاسِ أَن یتعایشوا مَعَ بَعضِهِم تَعایشاً سِلْمیاً، مَعَ احْتِفاظِ کُلٍّ مِنهُم بِعَقائِدِهِ؛
باید همۀ مردم با نگاه داشتن عقیده خودشان با یکدیگر همزیستی مسالمتآمیز داشته باشند،
﴿لِأنَّهُ کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیهِمْ فَرِحُونَ﴾
زیرا هر گروهی از آنچه دارد دلخوش است.
اَلْبِلادُ الْإسلامیهُ مَجموعَهٌ مِنَ الشُّعوبِ الْکَثیرَهِ، تَختَلِفُ فی لُغاتِها وَ أَلْوانِها.
سرزمینهای اسلامی مجموعهای از ملتهای بسیار است که در زبانهایشان و رنگ پوستشان با یکدیگر اختلاف دارند.
قالَ اللّٰهُ تَعالَی: یا أَیهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَ أُنثَىٰ وَ جَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَ قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ.
خداوند والا فرموده است: ای مردم، ما شما را از مرد و زن آفریدیم و شما را ملّتها و قبیلهها گردانیدیم تا همدیگر را بشناسید. همانا بهترین شما نزد خداوند پرهیزکارترینتان است.
﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا﴾
همگان به ریسمان ایزدی چنگ زنید و پراکنده نشوید.
یتَجَلَّی اتِّحادُ الْأمَّهِ الْإسلامیهِ فی صُوَرٍ کَثیرَهٍ، مِنهَا اجْتِماعُ الْمُسلِمینَ فی مَکانٍ واحِدٍ فی الْحَجِّ.
همبستگی امت اسلامی در شکلهای بسیاری جلوهگر میشود؛ از آن جمله گردهمایی مسلمانان در مکان یگانهای در حج است.
اَلْمُسلِمونَ خُمْسُ سُکّانِ الْعالَمِ، یعیشونَ فی مِساحَهٍ واسِعَهٍ مِنَ الْأرضِ مِنَ الصّینِ إلَی الْمُحیطِ الْأطلَسی.
مسلمانان یک پنجم ساکنان جهاناند و در سرزمین گستردهای از چین تا اقیانوس اطلس میزیند.
قالَ الْإمامُ الْخُمَینی قدّس سرّهُ: إذا قالَ أَحَدٌ کَلاماً یفرّق الْمُسلِمینَ، فَاعْلَموا أَنَّهُ جاهِلٌ أَوْ عالِمٌ یحاوِلُ إیجادَ التَّفرِقَهِ بَینَ صُفوفِ الْمُسلِمینَ.
امام خمینی (گور او پاک باد) گفته است: هر گاه کسی سخنی گفت (بگوید) که مسلمانان را پراکنده میسازد، بدانید که او نادان است یا دانایی است که میکوشد میان صفهای مسلمانان پراکندگی پدید آورد.
وَ قالَ قائِدُنا آیهُ اللّٰهِ الْخامنئی: مَن رَأَی مِنکُم أَحَداً یدعو إلَی التَّفرِقَهِ، فَهُوَ عَمیلُ الْعَدوِّ.
رهبر ما، آیت الله خامنهای گفته است: هر کس از شما فردی را دید که به پراکندگی فرامیخواند، او مزدور دشمن است.





عَیّنِ الصَّحیحَ وَ الْخَطَأَ حَسَبَ نَصِّ الدَّرسِ. (درست و نادرست را بر پایه متن درس شناسایی کن.)
۱- یجوزُ الْإصرارُ عَلی نِقاطِ الْخِلافِ وَ الْعُدوانِ، لِلدِّفاعِ عَنِ الْحَقیقَهِ. x (پافشاری بر نقاط اختلافی و دشمنی برای دفاع از حقیقت رواست.)
۲- رِسالَهُ الْإسلامِ قائِمَهٌ عَلی أَساسِ الْمَنطِقِ وَ اجْتِنابِ الْإساءَهِ. √ (رسالت اسلام بر پایه منطق و دوری از بدی کردن استوار است.)
۳- عَلی کُلِّ النّاسِ أَن یتعایشوا مَعَ بَعضِهِم تَعایشاً سِلْمیاً. √ (باید همه مردم با یکدیگر همزیستی مسالمتآمیز داشته باشند.)
۴- لِبَعضِ الشُّعوبِ فَضلٌ عَلَی الْآخَرینَ بِسَبَبِ اللَّونِ. X (برخی از ملتها بر دیگران به سبب رنگ برتری دارند.)
۵- رُبعُ سُکّانِ الْعالَمِ مِنَ الْمُسلِمینَ. X (یک چهارم ساکنان جهان مسلماناند.)
اعلموا
اَلْفِعْلُ الثُّلاثیُّ الْمَزید (۲)
در درس گذشته با چهار باب از فعل های ثُلاثی مزید آشنا شدیم. با چهار باب ثلاثی مزید دیگر (تَفاعُل، تَفعیل، مُفاعَلَه و إفعال) آشنا شوید.

الباب | الماضی | المضارع | الأمر | المصدر |
تَفاعُل | تَشابَهَ: همانند شد | یتَشابَهُ: همانند میشود | تَشابَهْ: همانند شو | تَشابُه: همانند شدن |
تَفعیل | فَرَّحَ: شاد کرد | یفَرِّحُ: شاد میکند | فَرِّحْ: شاد کن | تَفریح: شاد کردن |
مُفاعَله | جالَسَ: همنشینی کرد | یجالِسُ: همنشینی میکند | جالِسْ: همنشینی کن | مُجالَسَه: همنشینی کردن |
إفعال | أخرَجَ: بیرون آورد | یخرِجُ: بیرون میآورد | أخرِجْ: بیرون بیاور | إخراج: بیرون آوردن |


إختَبِر نَفْسَکَ: تَرجِمِ الْأَفعالَ الثُّلاثیَّهَ الْمَزیدَهَ، وَ اکْتُبْ بابَها.. (فعلها ثلاثی مزید را ترجمه کن و باب آن را بنویس.)
ماضی مضارع امر مصدر باب
تَعامَلَ: دادوستد کرد یتَعامَلُ: دادوستد میکند تَعامَلْ: دادوستد کن تَعامُل: دادوستد کردن تفاعُل
عَلّمَ: یاد داد یعلّمُ: یاد میدهد عَلِّمْ: یاد بده تعلیم: یاد دادن تَفعیل
کاتَبَ: نامهنگاری کرد یکاتِبُ: نامهنگاری میکند کاتِبْ: نامهنگاری کن مُکاتَبَه: نامهنگاری کردن مُفاعَلَه
أَجْلَسَ: نشاند یجْلِسُ: مینشاند أَجْلِسْ: بنشان إجلاس: نشاندن إفعال






