سره نویسی

اگر بر آن باشیم زبان فارسی را نیرومند و پرتوان کنیم، می‌باید نثر پارسی در همه رشته‌ها، نغز، زیبا و […]

دوره‌های سره‌نگاری از آنچه گذشت بر می‌آید که جنبش و گرایش سره‌نویسی را می‌توان در شش دوره بررسید: سبک خراسانی،

بدان‌سان که در بخشهای پیشین گوشزد کردیم هیچ زبان سره و سارایی در جهان یافت نمی‌شود و همه زبانهای زنده

از روزگاران کهن ایرانیان به فرهنگ نویسی و فرهنگ‌نگاری پرداخته‌اند و بی‌گمان آشنایی مردم با یونانیان و دیگر ملتهای همسایه

یکی از کاستی‌ها و کمبودهای جهان سوم، نبود سازمانها و نهادهای اجتماعی است. در کشورهای جهان سومی دگرگونی و پیشرفت

در روزگار قاجار، ایران دو شکست کمرشکن از روس‌ها دید و این دو شکست به بستن دو پیمان‌نامه ننگین ترکمن‌چای

دگرگونی‌های سیاسی- اجتماعی، زمینه دگرگونی سبک را فراهم می‌سازد. هر جابجایی سیاسی در پی جابجایی‌های دیگری را به همراه خواهد

همانگونه که در بخشهای پیشین گفتیم، سره‌گرایی و پالایش زبانی، وابسته و اثرپذیرفته از بینش زبانی است. اگر بینش و

پیش از سخن گفتن از سره‌نویسان می‌باید روشن و آشکار شود که با چه سنجه‌ای (=معیار) نویسنده‌ای سره‌آفرین شمرده می‌شود

بنی‌آدم اعضــای  یک پیکـرند                               که در آفـرینش ز یک گوهرند. چو عضـوی به درد آورد روزگار،                               دگر عضــوها