ستایش: ای بی نشان
ای بی نشانِ محض،نشان از که جویمت؟ / گم گشت درتو هر دوجهان، از که جویمت؟
تو گــم نه ای و گـمشدۀ تو منم ولیــک / نایافت یافت می نتوان، از که جویمت؟
پیــدا بســـی بجُســتمت امّا نیافــتم / اکنون مرا بگو که نهان، از که جویمت؟
چون در رهت یقین و گمانی همــی رود / ای برتر از یقین و گمان، از که جویمت؟
در جست و جوی تو، دلم از پرده اوفتاد / ای در درون پردۀ جــان، از کــه جویمت؟
عطّار اگرچــه یافت به عینِ یقـین تو را / ای بس عیان به عینِ عیان، از که جویمت؟
عطّار نیشابوری