فارسی دهم آموزه یکم تا نهم |
درس | متن | ترجمانی |
۲ ص ۲۰ | حاسِبوا قَبْلَ أنَ تُحاسَبوا | به حساب خود برسید، پیش از اینکه به حسابتان رسیدگی شود. |
۳ ص ۳۵ | شَرَفُ المَکانِ باِلمَکینِ | ارزش هر جای و جایگاهی به کسی است که در آن قرار گرفته است. |
۳ ص ۳۵ | و بذَل مُهجَتهَ فبک لیِستنقذ عبادک منِ الجَهاله و حَیره الضَّلاله. | او، حسین (ع)، خونش را در راه تو داد تا بندگانت را از نادانی و سرگردانیِ گمراهی نجات بخشد. |
۵ ص ۴۱ | الدّهرُ یوَمانِ یومٌ لکَ و یوَمٌ عَلیَک | روزگار دو روز است: روزی به سود تو و روزی به زیانت |
۵ ص ۴۱ | کلُّ نفسٍ ذائقهُ الموت. | هر کس مرگ را چشنده است. |
۵ص ۴۳ | لافتی إلا علی؛ لاسیف إلا ذوالفقار | هیچ جوانمردی جز علی نیست، هیچ شمشیری جز ذوالفقار نیست |
۶ ص ۴۹ | وَ مَن یَتَوَکَّل عَلیَ الله فَهُوَ حَسبُهُ | و هر کس به خداوند کارهایش را واگذار کند خداوند برای او بسنده است. |
۷ ص ۵۴ | و مَکَروا و مَکَرَالله وَاللهُ خیرُالماکِرین | و[دشمنان] مکر ورزیدند و خدا [در پاسخشان] مکر در میان آورد و خداوند بهترین مکرانگیزان است. |
۷ ص ۵۴ | الصّبرُ مِفتاحُ الفَرَج | بردباری کلید گشایش است. |
۹ ص ۶۰ | به حقِّ الحقّ و اَهلِهِ | به حقّ خداوند حق و اهلش. |
۹ ص ۶۰ | عَزَّ و جَلَّ | گرامی و بزرگ است. |
۹ ص ۶۰ | جَلَّ جَلالهُ وَعَمَّ نوَالهُ | شکوهش بزرگ است و دهشش فراگیر. |
۹ ص ۷۱ | والصّافّاتِ صفّا | سوگند به فرشتگان/ رزمندگان اسلام/ نمازگزاران صف زننده |