خدایا،
کاری بکن که دل قرار بگیرد.
ای مهربان بی منت،
ما را چنان نگران خودت کن که هیچ جاذبه ای نگاهمان را از تو نگیرد.
خدایا،
خواسته هایمان را دگرگون کن. ما را مالک بزرگ ترین ثروت زمین، یعنی همۀ نخواستن ها قرار ده.
ای خدای یوسف،
برای اینکه دل به زلیخای وسوسه نسپاریم، به جلوه ای از جمال تو محتاجیم.
ای مخاطب شکوه های پنهان،
تو اگر نباشی به که می توان گفت حرف هایی را که به هیچ کس نمی توان گفت؟
خدایا،
به ما چنان فراستی عطا کن که عشق را از هوس بازشناسیم و نور رحمان را از نار شیطان تمیز دهیم و میان حقیقت و باطل حقیقت اندود، فرق بگذاریم.ِ
ای پناه اشک های پنهان،
خوشا به حال آنان که اشک را نه بر گونه های خویش که بر دامان دست های تو می بارند. خوشا به حال آنان که در گریه های شبانه، سر بر شانۀ تو دارند. ما را آغوش اجابتی این چنین عنایت کن.
ای خدای قنوت های تب دار،
تو چه نزدیکی آن زمان که دست ها به سوی تو بالا می آید! پای ما را از زمین بکن.
ای خداوند سامع الاصوات،
کاش می شد آوای اجابت تو را در طنین دعاهایمان بشنویم!
