الدَّرسُ الثّانی: فِی مَحضَر المُعلّم

التمارین

اَلتَّمْرینُ الأَوَّلُ: عَیّنِ الْجُملَهَ الصَّحیحَهَ وَ غَیرَ الصَّحیحَهِ حَسَبَ الْحَقیقهِ. (جمله درست و نادرست با توجه به حقیقت شناسایی کن.)

۱- اَلتَّعَنُّتُ طَرحُ سُؤالٍ صَعبٍ بِهَدَفِ إیجادِ مَشَقَّهٍ لِلْمَسؤولِ. √ (مچ گیری طرح پرسش دشوار با هدف ایجاد گرفتاری برای پاسخ دهنده است.)

۲- عِلْمُ الأَحیاءِ عِلْمُ مُطالَعَهِ خَواصِّ الْعَناصِرِ. x (زیست‌شناسی دانش بررسی خواص عناصر است.)

۳- اَلإلتِفاتُ هوَ کَلامٌ خَفی بَینَ شَخصَینِ. x (التفات همان سخن پنهانی میان دو نفر است.)

۴- اَلسَّبّورَهُ لَوحٌ أَمامَ الطُّلّابِ یُکْتَبُ عَلَیهِ. √ (سبوره تخته ای پیشاروی دانش‌آموزان است که بر آن نوشته می‌شود.)

اَلتَّمرینُ الثّانی: تَرْجِمِ الْآیهَ وَ الآَحادیثَ، ثُمَّ عَیّن الْمَطلوبَ مِنکَ. (آیه و حدیثها را ترجمه کن؛ سپس آنچه را از تو خواسته شده مشخص کن.)

۱- ﴿وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ﴾ البقره: ۲۷۳  (المجرور بحرف جر)

(آنچه را از نیکی انفاق می‌کنید، همانا خدا به آن آگاه است.) / المجرور بحرف جر: خَیرٍ، هِ (بِهِ)

۲- مَن عَلّمَ عِلماً، فلَه أجرُ مَن عَملَ بِه لا یَنقصُ مِن أجرِ العامِلِ. رسول الله (اسم الفاعل)

(هر کس دانشی را بیاموزد، پس پاداشش مانند کسی است که به آن عمل کرده است. از پاداش عمل کننده هیچ کم نمی‌شود.) / اسم الفاعل: العامل

۳- النّاسُ أعْداءُ ما جَهِلوا.     (الجمع المکسّر و مفرده)

(مردم دشمن آن چیزیند که نمی‌دانند.) / الجمع المکسر و مفرده: أعداء، جمعه «عدوّ»

۴- إذا تَمّ العَقلُ نَقصَ الکلامَ.       (الفاعل)

(هر گاه خرد کامل شود سخن کاهش می‌پذیرد.) / الفاعل: العقل، الکلام

۵- العالِمُ حیٌّ و إن کانَ مَیتاً.        (المبتدأ و الخبر)

(دانا و دانشمند زنده است اگرچه مرده باشد.) / المبتدأ: العالم / الخبر: حی

۶- قُم عَن مَجلسک لِأبیک وَ مُعلّمک و إن کنتَ أمیراً.       (اسم المکان و اسم الفاعل)

(از نشستگاهت برای پدرت و آموزگارت برخیز؛ اگرچه فرمانده باشی.) / اسم المکان: مجلس / اسم الفاعل: معلم

۱- اَلْأجْر: پاداش ، مزد ۲- جهل: ندانست ۳- اَلمَیت: مُرده ۴- وَ إنْ کُنتَ أَمیراً: اگر چه فرمانده باشی

اَلتَّمرینُ الثّالِثُ: تَرْجِمِ الأَفعالَ وَ الْمَصادِرَ التّالیهَ. (فعل­ها و مصدرهای آمده را به فارسی برگردان.)

اَلتَّمرینُ الرّابِعُ: ضَعْ هذِهِ الْجُمَلَ وَ التَّراکیبَ فی مَکانِهَا الْمُناسِبِ. (این جمله‌ها و ترکیب‌ها را در مکان مناسبش بگذار.)

هؤلاءِ ناجِحاتٌ/ هذانِ المُکَیفِّانِ/ تلِکَ الحِصَّهُ/ أوُلئکَ مُسْتمِعونَ/ هؤلاءِ جُنودٌ / هاتانِ البِطاقتَانِ

اَلتَّمرینُ الْخامِسُ: ضَعِ الْمُتَرادِفاتِ وَ الْمُتَضادّاتِ فی مَکانِهَا الْمُناسِبِ. ( = ، ≠ ) (مترادفها و متضادها را در جای مناسبش بگذار.)

وُدّ / بعُدَ / تکَلَّمَ / إجْلسْ / نهایه / عَداوَه / احترام / أحْیاء / مَرَّهً / نفَعَ / ذنبْ / هَرَبَ

الَتمَّرینُ السّادِسُ: أکمِلْ ترَجَمَهَ الْآیاتِ والحَدیثِ، ثمَ عَینْ أدَاهَ الشَّرطِ و فعِل الشَّرطِ، وَ جوابهُ. (ترجمه آیه‌ها و حدیث را کامل کن سپس ادات شرط، فعل شرط و پاسخ شرط را شناسایی کن.)

۱- ﴿ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیرٍ یعْلَمْهُ اللَّهُ ﴾ البقره: // أدَاهَ الشَّرطِ: ما / فعِل الشَّرطِ: تَفْعَلُوا / جواب الشَّرطِ: یعْلَمْ

و آنچه را از کار نیک انجام دهید، خدا آن را می‌داند. (از آن آگاه است)

۲-﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ﴾ // أدَاهَ الشَّرطِ: إِنْ / فعِل الشَّرطِ: أَحْسَنْتُمْ / جواب الشَّرطِ: أَحْسَنْتُمْ

اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی می کنید.

۳- ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً﴾ // أدَاهَ الشَّرطِ: إِنْ / فعِل الشَّرطِ: تَتَّقُوا / جواب الشَّرطِ: یجْعَلْ

اگر از خدا پروا کنید، برایتان نیروی تشخیص حق از باطل قرار می‌دهد.

۴- إذا غَضبْتَ، فَـاسکُتْ. // أدَاهَ الشَّرطِ: إذا / فعِل الشَّرطِ: غَضبْتَ / جواب الشَّرطِ: أسکُتْ

هر گاه خشمگین شدی، سکوت کن.

۵- مَن سَألَ فی صِغَره، أجابَ فِی کِبره. // أدَاهَ الشَّرطِ: من / فعِل الشَّرطِ: سأل / جواب الشَّرطِ: أجاب

هر کس در خردسالی­اش بپرسد، در بزرگسالی اش پاسخ می‌دهد.

فرقان: جداکننده حق از باطل

اَلتَّمرینُ السّابِعُ: ضَعْ فِی الدّائِرَهِ الْعَدَدَ الْمُناسِبَ. «کَلِمَهٌ واحِدَهٌ زائِدَهٌ» (در دایره عدد مناسب را بگذار.)

۱- اَلْمُشاغِبُ (شلوغ کننده): / (۵) هوَ تَحْریکُ الْوَجْهِ إلَی الْیمینِ وَ إلَی الْیسارِ. (حرکت دادن چهره به سوی راست و چپ است)

۲- اَلْحِصَّهُ (زنگ درسی):  / (1) هوَ الَّذی یسَبِّبُ مَشاکِلَ وَ یضُرُّ النَّظْمَ. (او کسی است که سبب مشکلات است و به نظم زیان می‌رساند.)

۳- اَلْفُسوقُ (آلوده شدن به گناه): / (۴) ما یعْطی مُقابِلَ عَمَلِ عامِلٍ أَوْ مُوَظَّفٍ. (آنچه مقابل کار کارگر یا کارمند داده می‌شود.)

۴- اَلَأجْرُ (پاداش):  / (3) تَرْکُ أَمْرِ اللّهِ، وَ ارْتِکابُ الْمَعاصی. (ترک امر خدا و ارتکاب گناهان است)

۵- اَلِإلْتِفاتُ (روی برگرداندن): (۶) أَعْمالُ الْإنسانِ وَ أَخلاقُهُ. (کارهای انسان و خوی اوست.)

۶- اَلسُّلوکُ (رفتار):

التمرینُ الثّامنُ: اُکْتب مُفرد الْکَلِماتِ التالیه. (مفرد واژه های زیر را بنویس.)

اَلْبَحثُ الْعِلمی (پژوهش علمی.)

اِبْحَثْ فی کِتابِ «مُنْیهِ الْمُریدِ» لِزَینِ الدّینِ الْعامِلی «الشَّهیدِ الثّانی» عَنْ نَصٍّ قَصیرٍ حَوْلَ آدابِ التَّعلیمِ وَ التَّعَلُّمِ ثُمَّ اکْتُبْهُ.

(در کتاب «مُنْیهِ الْمُریدِ» از آن زین الدین عاملی دنبال نص کوتاهی پیرامون آداب آموزش و یادگیری بگرد؛ سپس آن را بنویس.)

العالِمُ کَمَنْ مَعَهُ شَمْعَهٌ تُضیءُ لِلنّاسِ. (اَلْإمامُ مُحَمَّدٌ الْباقِرُ) (دانا مانند کسی است که با او شمعی است که برای مردم می‌افروزد.)

گونه های «ما»

پی دی اف درس دوم کتاب عربی پایه یازدهم